donderdag 11 augustus 2011

Na regen komt...


Zonneschijn! Het heeft even moeten duren, maar uiteindelijk nog 4 van de 7 dagen toch van de tropische kant van Okinawa kunnen genieten. Lekker op de witte strand, boekje erbij, zonnetje erbij en genieten maar. Zoals het bedoelt was. Vooral de laatste twee dagen was het echt even een paradijs op aarde. De tyfoon had eindelijk besloten om ons niet meer lastig te vallen, dus lekker heet in de zon. Ondanks al het smeren met zonnebrandcrème flink verbrand en in creatieve patronen. Dat laatste doordat om een of andere reden in heel Tokyo alle bikini's uitverkocht waren. In een winkel waren er bijvoorbeeld alleen nog maar bikinibroekjes...Er zat dus niets anders op dan een barbieroze monokini te kopen, waardoor mijn buik een prachtig streeppatroon vertoond. Achja, heerlijk zwemmen in een zee die zo helder met de zon erbij was het allemaal waard. Wat de moeite en het geld nog meer waard is geweest, was het duiken! Ik heb hiervoor nog nooit gedoken en wist niet zo goed wat ik ervan moest denken behalve dat ik bang ben voor vissen en geen adem meer kunnen halen. Maar als je ergens duikervaring wilt opdoen ondanks al het enge dan maar in een van de mooiste plekken ter wereld voor duiken. Gelukkig kon de instructeur goed Engels, waardoor ik in ieder geval de uitleg begreep. Toen met de boot op naar de Blue Cave waar we zouden gaan duiken. Eenmaal in het water met alle uitrusting was het helemaal niet meer eng en alleen maar hartstikke leuk. Zo fantastisch om door die prachtige wereld onderwater te kunnen gaan. Prachtige vissen en koraal bewondert om vervolgens in de Blue Cave te duiken waar een school vissen zich aftekent tegen het mooie blauw van het water. De instructeur kon me bijna niet meer terug de boot in krijgen. De dag erna konden we eindelijk met een veerboot naar de Kerama eilanden die vlakbij Naha liggen. Na een tocht op de boot van 2 uur, waarbij ik een vliegende vis heb gespot, aankomst in het paradijs. Het strand wat verstopt lag achter de heuvels was zo mooi wit met de mooiste zee ooit, dat ik opeens weer wist waarom we perse naar Okinawa wilden. Toen ook nog bleek dat je 5 meter van het strand koraal en een grote variatie aan vissen kon bekijken onderwater was de dag helemaal gemaakt. Helaas maar 4 uur kunnen genieten van al het moois, dus weer terug met de boot met het idee dat je nog lang niet uitgekeken bent daar. Helaas stond er een vlucht terug naar Tokyo gepland, waar mijn laatste week in Tokyo is begonnen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten