I love Sumo

Dankzij mijn lieve huisgenootje Christine stond er vandaag een uitermate exclusief Japans vermaak op het programma, namelijk sumo! Het schijnt erg moeilijk te zijn, zelfs voor Japanners, om aan kaartjes te komen. Dus deze kans heb ik dan ook meteen gegrepen. Ik kwam al helemaal in de sfeer op het station, aangezien sumo worstelaars net enorme mensen zijn en dus ook gewoon de trein nemen. Eenmaal in de 'arena' konden we in Japanse stijl plaatsnemen op een soort kussentjes, dus schoenen uit. Ik had me natuurlijk ingelezen om het spel iets beter te begrijpen, maar ik had nog nooit eerder echt naar sumo gekeken. Ik moet zeggen: het is prachtig! Het is ongelofelijk spannend voordat het echt tot het vechten komt. Er wordt zout gestrooid, uitgedaagd, billen en buiken geklapt en natuurlijk uiteindelijk gestoten tot de ander valt of buiten de ring beland. Dat laatste kan pas als beiden de vuisten op de grond hebben, dus daar zit de spanning. Wanneer er dan per ongeluk te vroeg wordt begonnen kan dit tot mijn grote verbazing leiden tot nog meer spanning. Een van de worstelaars gaf namelijk bij de volgende 'beurt' zijn tegenstander een flinke 'bitchslap' op hem op zijn plaats te zetten en vervolgens uit te ring te gooien. Wat een spektakel! Echter het mooiste is wel hoe door techniek het niet de grootste van de twee is die uiteindelijk wint. Om het geheel compleet te maken zijn we daarna gaan eten bij een restaurant van een oud sumo kampioen. Daar werd het speciale dieet van de sumo worstelaars geserveerd, wat zij dus elke dag drie keer eten om 'gespierd' te worden. Morgen dus een balans dag, maar heel erg lekker! Zag er wel beter uit dan dit plaats, maar voor het idee toch erbij gedaan. De avond werd toen zelfs nog beter, toen bleek dat de eigenaar (voor de vergeetachtige lezer: de oud sumo kampioen) ook aanwezig was! Er zijn foto's maar die houden jullie nog tegoed. Eind van de dag ben ik helemaal fan van sumo, al was ik dat misschien al na het lezen van 'de drie sterke vrouwen'.