日本ごをべんきょうします

Voor iedereen die de titel niet kan lezen, welkom in mijn wereld. Er staat overigens 'Japans studeren', want dat is wat ik de afgelopen twee weken aan het doen ben. De vermindering in verhalen hier is dan ook direct verbonden met het super intensieve Japanse taalprogramma dat is begonnen. Super intensief omdat we elke dag 3 uur les hebben en in een groepje van 6, zodat je altijd aan de buurt bent. Dit betekent heel veel huiswerk maken, zodat je in de klas niet helemaal voor aap staat als je niet begrijpt wat de docent zegt. Dit komt echter nog redelijk vaak voor, omdat de les helemaal in het Japans gegeven wordt. Nu ben ik in Nederland al begonnen met Japans studeren, maar dit is wel even iets anders. Omdat ik al enige kennis had mocht ik beginnen in level 2. Maar alle kennis die ik had is er nu al doorheen en vraag me af of er nog meer woorden in mijn hoofd passen. Een grotere uitdaging dan de woordenschat en de grammatica is echter het lezen en schrijven.  Zoals je op de foto kunt zien is het weer terug naar de kleuterklas en lekker elke kanji (teken) 20 keer oefenen. Gelukkig is het de kramp in mijn hand waard, want begin steeds meer te herkennen overal. Dit betekent overigens nog niet dat je het ook begrijpt. Dat is ook niet zo heel raar al je bedenkt dat het Japans zo'n 2000 kanji kent. Nog even door leren dus! Gelukkig zijn de lessen intensief maar ook leuk. Vooral de hoofddocent maakt er elke keer weer een feestje van door woorden voor ons uit te beelden, wat leidt tot hilarische tafrelen. Verder geeft hij ook nog goede studietips, zoals het ophangen van Japanse woordjes of wat dan in de wc zodat je ook dan nog even iets kan doornemen...Misschien moet ik hier toch ook echt aan geloven binnenkort. Maar al in al is al het harde buffelen het zeker waard als je op straat, in de kroeg of in de sushibar weer net iets beter kan communiceren. Weer hard er tegenaan dus!

Japanse cuisine

Omdat ik weet dat er interesse is, vandaag een klein stukje over het Japanse eten! Iedereen kent waarschijnlijk wel sushi, maar dat is bij lange na niet het enige wat hier geserveerd wordt. Al moge het wel duidelijk zijn dat rijst hier toch wel een van de belangrijkste ingrediënten is. Het is ook niet voor niets dan het Japanse woord voor maaltijd ook rijst betekent. Veel rijst dus. Voor sushi ga ik dan naar mijn lievelingsbar vlak bij Ueno. Hier wordt mijn favoriete sushi geserveerd, namelijk fijngemalen rauwe tonijn met lente ui. Daarnaast komt de suhi is het goedkoop en is het personeel is erg vriendelijk. Nadat wij namelijk erg jaloers waren op de met een panda versierde sushi van een meisje, mochten wij er ook een. Het resultaat is het bovenstaande kunstwerk wat de chefs voor ons hebben gemaakt (nog gratis en erg lekker ook!). 

Een andere lekkernij die bij mij in de smaak valt is de okonomiyaki (zie de linkerfoto hierboven). Dit is een soort kruising tussen een pannenkoek en omelet gevuld met kool, vis en of vlees. In het restaurant wordt deze op de hete plaat op tafel voor je bereid. Je weet dus precies hoe het ervoor staat met je eten en dat het zeker weten niet uit de vriezer komt. Als je daarentegen eigenlijk niemand van het restaurant aan je tafel wilt die daar komt koken of überhaupt een bestelling komt opnemen, kun je naar restaurants uitgerust met het scherm zoals hierboven. Het probleem is alleen dat je de technologie wel even door moet hebben en moet uitvinden dat er in het Japanse menu wel plaatjes zijn. Dan kan je voorkomen dat je opgescheept zit met een berg garnalen met ogen en pootjes als je tempura garnalen verwacht...Heel dapper de hoofdjes en pootjes ontleed om er achter te komen dat ze wel lekker smaken. Helaas ziet veel eten er iets minder lekker uit dan het is. Zie de foto met de hele octopussen op een stokje. Ik zou dit nu bij lange na niet kunnen of willen eten. Al Heb ik nu al bijzondere dingen op waaronder een gefrituurd kippenbotje, dus wellicht over twee maanden. 

I love Sumo

Dankzij mijn lieve huisgenootje Christine stond er vandaag een uitermate exclusief Japans vermaak op het programma, namelijk sumo! Het schijnt erg moeilijk te zijn, zelfs voor Japanners, om aan kaartjes te komen. Dus deze kans heb ik dan ook meteen gegrepen. Ik kwam al helemaal in de sfeer op het station, aangezien sumo worstelaars net enorme mensen zijn en dus ook gewoon de trein nemen. Eenmaal in de 'arena' konden we in Japanse stijl plaatsnemen op een soort kussentjes, dus schoenen uit. Ik had me natuurlijk ingelezen om het spel iets beter te begrijpen, maar ik had nog nooit eerder echt naar sumo gekeken. Ik moet zeggen: het is prachtig! Het is ongelofelijk spannend voordat het echt tot het vechten komt. Er wordt zout gestrooid, uitgedaagd, billen en buiken geklapt en natuurlijk uiteindelijk gestoten tot de ander valt of buiten de ring beland. Dat laatste kan pas als beiden de vuisten op de grond hebben, dus daar zit de spanning. Wanneer er dan per ongeluk te vroeg wordt begonnen kan dit tot mijn grote verbazing leiden tot nog meer spanning. Een van de worstelaars gaf namelijk bij de volgende 'beurt' zijn tegenstander een flinke 'bitchslap' op hem op zijn plaats te zetten en vervolgens uit te ring te gooien. Wat een spektakel! Echter het mooiste is wel hoe door techniek het niet de grootste van de twee is die uiteindelijk wint. Om het geheel compleet te maken zijn we daarna gaan eten bij een restaurant van een oud sumo kampioen. Daar werd het speciale dieet van de sumo worstelaars geserveerd, wat zij dus elke dag drie keer eten om 'gespierd' te worden. Morgen dus een balans dag, maar heel erg lekker! Zag er wel beter uit dan dit plaats, maar voor het idee toch erbij gedaan. De avond werd toen zelfs nog beter, toen bleek dat de eigenaar (voor de vergeetachtige lezer: de oud sumo kampioen) ook aanwezig was! Er zijn foto's maar die houden jullie nog tegoed. Eind van de dag ben ik helemaal fan van sumo, al was ik dat misschien al na het lezen van 'de drie sterke vrouwen'. 

Harajuku girls (and boys)

Ja ja, twee berichten op één dag, maar het was dan ook een druk weekend hier. Vandaag ben ik namelijk eindelijk naar Harajuku geweest. Waarom het er tot nu toe nog niet van gekomen is, heeft iets te maken met de biertjes van de zaterdagavond. Het is namelijk het leukste om deze week in Tokyo op een zondag te bezoeken, wanneer alle subculturen hier hoogtij vieren. De Harajuku girls, meisjes in fleurige lolita jurkjes, zijn het meest bekend maar verre weg niet de enige (zie het plaatje hieronder). Maar voordat ik mijn ging mengen met de huidige cultuur van Japan, eerst wat van de traditionele cultuur snuiven in het bijgelegen park met tempel. De Meiji Jingu ligt in een prachtig bos en is weer een oase van rust in de drukke. Ik word elke keer weer helemaal zen als ik daar rond loop. Deze keer ook voor het eerst wel twee traditionele Japanse bruiloften gezien. Zoals je kan zien op de foto een bijzonder ritueel waarbij de vrouw een prachtige witte kimono aanheeft met een grote witte kap op haar hoofd. Mocht er toch nog een zonnestraaltje, welke er in overvloed waren vandaag, op haar vallen dan is er gelukkig nog een enorme parasol die haar beschermt. Na dus weer een flinke portie traditie op naar het heden. In een ander deel van het park is er namelijk ander amusement. Op zondag komen vele subculturen hier dus samen om te dansen, zingen, toneel te spelen etc. Meest indrukwekkend was de Rock'nRoll groep die je hieronder op de foto ziet. Alle mannen met enorme vetkuifen en bijpassende (spijkerkleding) en de vrouwen in grote wijdstaande rokken. Beetje Rock'nRoll muziek erbij en dansen maar! Geweldig om te zien hoe iedereen hier een eigen plekje heeft om zich te uiten door te dansen samen, samenkomt om hun konijntjes te showen of touwtje te springen. Genoeg te zien en te beleven dus op een zondag in het park hier! 

DesignFesta!

Het is weer weekend, dus na een weekje van studeren (daarover later meer) weer tijd voor leuke dingen! Dit weekend is in Tokyo het DesignFesta, wat een enorm groot halfjaarlijks kunstzinnig evenement is in de expositiehal Tokyo Bigsight (voor meer informatie zie: http://www.designfesta.com/index_en.html). Omdat het onderdeel is van de groep waaronder mijn kamer valt had ik een gratis kaartje en als echte Nederlander laat je die kans niet schieten natuurlijk. Het was zeker de moeite waard! In een aantal grote hallen waren allemaal kraampjes waar kunstenaars van elk soort hun kunst exposeerde en verkochten. Daarnaast waren er muziekoptredens en voorstellingen van theater en dans. Een grote creatieve explosie dus. Heerlijk de kraampjes afgestruind op zoek naar leuke kaarten, maar vooral genoten van de mensen. Er komen veel creatieve mensen op af die zich ook vaak nog eens in hun mooiste creaties hebben gekleed. Tevreden op weg naar huis kwam in onderstaande prachtige zonsondergang ook nog tegen, wat een heerlijke dag weer!

Zen in de onsen

Gister echt mijn aller-allerlaatste vakantiedagje en het was heerlijk weer! Tijd dus om te vertrekken richting Odaiba, een aangelegd eiland in de Tokyo Bay. De reis er heen is op zich al een feestje, want bestaat deels uit een zelfbesturende monorail. Eenmaal aan de andere kant was het genieten van het mooie weer en het strandje daar wat omringd wordt door een klein parkje. Dit gebied vroeg echt om een biologische ontdekkingstocht, welke alleen maar werd versterkt door een bord dat (gelukkig in Engels) meldde dat je uit de buurt moest blijven van mantelroggen! Die heb ik helaas niet gezien maar garnaaltjes, allerlei schelpdiertjes, kwallen en visjes waren wel van de partij tussen de rotsen en in de zee. Vooral de vissen zijn leuk, omdat ze af en toe spontaan opspringen uit het water (hoewel misschien teveel nucleaire straling?). Echter tijdens mijn ontdekkingstocht stuitte ik opeens op een tak tussen de rotsen, of was het een nepslang? Dichterbij bleek de slang meer dan echt te zijn, te bewegen en mij ook opgemerkt te hebben. Nu wist ik zeker dat niemand mij zou geloven als ik geen foto zou hebben dus ben ik zo dapper geweest om dit moment vast te leggen. Als een natuurliefhebber uiteraard het hoogtepunt van de dag! Dit hoogtepunt moet echter wel wedijveren met mijn bezoek aan de heet waterbronnen van Tokyo die ook op Odaiba zijn. In deze 'onsen' kan je voor een redelijke prijs helemaal relaxen in de natuurlijke bronnen en in een echte Japanse yukata, wat een katoenen kimono is. Het hele complex is in oude stijl en bevat ook allerlei winkeltjes en eetplekjes en omdat iedereen in yukata loopt waan je je even in het oude Tokyo. Maar het beste waren de baden zelf. Superheet, met natuurlijke mineralen, bubbels, koud, buiten, in een ton enzovoorts. Na ze allemaal geprobeerd te hebben ook nog buiten een voetenbad genomen wat redelijk pijnlijk is, omdat er allemaal puntige stenen in liggen. Er overheen lopen stimuleert drukpunten in je voetzool wat ontspannend is. Ik kon me hier helemaal in vinden en ben nu echt helemaal ontspannen (en schoon) klaar voor het studeren!

Golden week

Nu de studie hier toch echt gaat beginnen is de vakantie hier (een beetje) afgelopen helaas. Dit geldt eigenlijk voor alle Japanners want de 'Golden week' is nu ook echt afgelopen. Afgelopen week waren er namelijk veel vrije dagen die samen zorgen voor een hele week vrij. Wij zouden klagen, maar voor Japanners is dit waarschijnlijk de meeste vrije tijd die ze hebben. Meeste mensen in Tokyo gaan dan ook terug naar hun familie buiten de stad om hiervan te genieten. Wat betekent dat Tokyo redelijk rustig was de afgelopen dagen. Toch zijn er nog wel plekjes te vinden waar je heerlijk op kan gaan in een grote massa. Zo ben ik op 'Kodomo no hi', oftewel kinderdag, naar de tempel in Asakusa gegaan voor een traditioneel Japanse ervaring.  Met mij hadden een heleboel Japanners hetzelfde idee waardoor het dus gezellig druk was zoals te zien is op de foto. Gelukkig zoals overal wordt alles in goede banen geleid door mannen met witte handschoentjes, zodat iedereen de kans kreeg om in de tempel een muntje te gooien voor het altaar. Toch vlogen de muntjes je om de oren zo druk was het. Buiten op het terrein was echter ook nog genoeg te zien en doen. Overal waren eettentjes en spelletjes voor de kinderen, wiens dag het immer was.  Vooral het eten is erg belangrijk voor de Japanners. Iedereen is bezig om speciale koekjes, snoepjes en andere etenswaren te scoren of langs de kraampjes te gaan voor allerlei lekkernijen. Ogen dus uitgekeken. Worsten op stokjes, octopusballen met hele octopusjes erin, geroosterde vis op een stokje, chocolade banaan op een stokje en vele andere (niet altijd eetbaar uitziende) dingen. Om helemaal te integreren heb ik okonomiyaki gegeten, wat een soort pannenkoek is met van alles erin. Een van de ingrediënten was een soort gedroogde garnaaltjes (ongetwijfeld mét oogjes), maar dapper helemaal opgegeten. En het was nog lekker ook! Op naar het volgende festival!

Eerste schooldag

Vandaag was het eindelijk zo ver! Me weer even vier jaar oud voelen, omdat het de eerste schooldag was. Een goede voorbereiding is alles, dus gisteravond al bedacht wat ik zou aantrekken en meenemen. Ook mee in de tas ging mijn eerste 'bento', wat een lunchbox is. Want waar je in Amsterdam echt niet aan kan komen zetten met je broodtrommeltje is het hier een hele kunst om je rijstballetjes zo mooi mogelijk in te pakken. Ik was er dus helemaal klaar voor en was keurig op tijd. De reis met de trein naar Keio University is ongeveer een half uurtje, dus goed te doen. Daar aangekomen was het genieten van de mooie campus (zie foto boven). Het lokaal in een prachtig nieuwbouw gebouw waren zo gevonden. Echter aangekomen ontbrak er nog wat...Zo'n 45 studenten zo bleek. Want in plaats van 60 uitwisselingsstudenten zijn er nu maar 15! De meeste daarvan Aziatisch. Voelde me dus wel een beetje een buitenbeentje, aangezien ook nog eens bleek dat de meeste niet het taalprogramma doen zoals ik maar het internationale programma. Dus dat wordt misschien privé les. Het voorstellen was met zo weinig mensen snel voorbij, dus ik stond binnen no time weer buiten. Vastbesloten om er een echte ouderwetse studeerdag van te maken, ben ik toen maar zelf mijn Japans gaan studeren. Daarvoor een lekker plekje gevonden op het dakterras met uitzicht op de Tokyo Tower (zie foto onder). Heerlijk genoten van mijn 'bento' en het zonnetje. Oftewel mijn plekje op deze campus vind ik wel en studeren hier is zo gek nog niet!

Shopping paradise

Groetjes vanuit Tokyo, oftewel het winkelparadijs! Na een paar daagjes ziek geweest zijn, was ik ook wel echt toe aan wat therapeutisch winkelen. En dat kan goed in Tokyo. Overal zijn er enorme warenhuizen waar ze echt alles verkopen. Het aanbod aan schoenen, met name hoge hakken, is onuitputtelijk lijkt wel. Vooral de winkels waar ze de heerlijke roze popperige jurkjes verkopen zoals op de foto zijn geweldig. Voor mannen misschien iets minder, maar het is een grote roze schattige wolk daarbinnen. Na een beetje rondkijken in de Japanse winkels begrijp je meteen beter hoe het kan dat de meeste Japanse meisjes en vrouwen er allemaal zo netjes en verzorgd uitzien. Altijd op hakken en meestal in rokjes en jurkjes. 

Maar de mode is niet alles wat winkelen in Tokyo leuk maakt. Eigenlijk nog leuker dan de kleren zijn de 'handige' dingen in Japan. Hele winkels zijn er met spulletjes die het leven beduidend makkelijker maken. Zo is er een soort band voor op je hoofd te koop die voorkomt dat er shampoo in je ogen komt. Ook de enorme hoeveelheden hebbedingetjes voor in de keuken en de schoonmaak zijn indrukwekkend. Mijn ogen zijn in ieder geval gevallen op deze leuke biggetjes waarmee je de vloer kan boenen tijdens het lopen. Voor degene die het nog niet weten, ik ben dol op boenen en weet ook zeker dat ik nu beter ben aangezien ik weer een schone kamer heb. Warme voetjes en een schone vloer, zo handig!